" Chciała płakać, ale nie miała już łez. W środku czuła pustkę i stratę. Pustkę i po raz pierwszy też przerażenie, że z tą pustką w sercu nie da rady dłużej wytrzymać. "
Christine Evans (30)
To była prawda: zawsze pragnęłam tylko jego. Przerażało mnie tylko wszystko to, co się z nim wiązało.
Strach i przerażenie to zupełnie nie to samo. Strach popędza, zmusza do działania, tworzenia. Przerażenie paraliżuje ciało, blokuje myśli, pozbawia ludzi człowieczeństwa.
Tym, co wzbudza nasze największe przerażenie, nie są zagrożenia, które potrafimy nazwać, tylko te stworzone przez naszą wyobraźnię. Nie lękamy się wypełnionych wściekłością tyrad, tylko gróźb wypowiedzianych ze słodkim uśmiechem. (…) To, co sobie wyobrażamy, jest zawsze straszniejsze niż rzeczywistość. Z naszych obaw przed tym, co czai się w ciemnościach, rodzi się największy strach.
Jeśli masz wybór ograniczony do bycia nieszczęśliwą w zaciszu domowym albo przerażoną na oczach wszystkich, to tak naprawdę go nie masz.
Nie ma bardziej przerażającego dźwięku niż odgłos własnego serca.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz